Laat het leven ‘zijn’ – de les van de fles en meer onthaasting uit Koester je hart        

Stilte associëren we vaak met een gebrek aan woorden, muziek of geluid. Maar er zijn meer vormen om te verstillen.  In dit artikel vind je vijf aanwijzingen die helpen  om het leven te laten ‘zijn’. Ze komen uit de bestseller Koester je hart, die volgend jaar ook in Amerika het levenslicht zal zien.

1. Plan snoeitijd in

Je kunt het leven vergelijken met een tuin. Alles wat je aan activiteiten in de aarde van je bestaan poot, groeit en komt op. Als je deze activiteiten nooit snoeit, krijg je als vanzelf een volle, weelderige tuin. Voor je het weet, is er geen plek meer beschikbaar om even rustig te mijmeren of iets nieuws te laten groeien. Overal groeien planten en bomen en de enige manier waarop je kunt voortbewegen door je tuin is slingerend via lianen. Dat is voor even best leuk, maar de kans dat je vastloopt, is aanwezig. Durf jij te snoeien in jouw levenstuin? Wat wil jij snoeien om ruimte te krijgen?

2. Gebruik je zintuigen

In de stilte komen onze zintuigen tot leven. Kijk wat er gebeurt als jij stil wordt. Doe je ogen echt eens open en ben je bewust van je omgeving en de mensen om je heen. Kijken ze blij, bedroefd, bang of boos? Zijn ze teruggetrokken of juist op de voorgrond?

Hoor wat er gezegd wordt als jij je mond gesloten houdt. Komen er andere ideeën of invalshoeken? Proef  wat er nodig is. Ruik het nieuwe leven dat uit de grond omhoog kiemt.
Voel wie je tot in het diepst van je wezen bent – met je ups en downs. Alle gevoelens mogen gevoeld worden en zijn vaak een signaal van een menselijke behoefte. Waaraan heb jij behoefte?

De Quakers vergaderen vaak in stilte. De stilte is een uitnodiging om via de zintuigen tot nieuwe ideeën en invalshoeken te komen.

3. Durf te ontvangen

In onze prestatiemaatschappij is bijna alles maakbaar. Ons succes hebben we zelf in de hand. Na het in kaart brengen van je vaardigheden en talenten, stel je een stappenplan op om je dromen te verwezenlijken. Als we alles in ons leven zelf willen grijpen, ordenen, regelen en controleren, stuiten we vroeg of laat op de weerbarstigheid van ons bestaan. Het lukt niet zoals wij willen, we worden ziek. Durf jij te vertrouwen, te ontvangen? Het leven te leven zoals het zich aandient?

4. De les van de fles

In ons leven staan we soms voor grote dilemma’s. Moeten we in een bepaalde situatie naar rechts of naar links? We willen de goede keuze maken en piekeren alsof ons leven ervan afhangt. Stel je voor dat we de verkeerde richting opgaan! Al dat piekeren vertroebelt onze geest. We hoppen van de ene mogelijkheid naar de andere en vragen veel mensen om advies. Ons hoofd raakt overbevolkt met stemmen. Eigenlijk zijn we als een geschudde fles met zand en water. De les die deze fles ons leert, is die van stilstand. Zet een geschudde fles neer en na een tijdje zal het water weer helder zijn. Stilstand brengt helderheid. Helderheid brengt inzicht. Inzicht kan leiden tot een juiste keuze.

5. Houd op tijd op en koester je hart

Ophouden is een kunst die je moet leren. Het is een kunst om te ontdekken hoeveel aandachtig werk er in een uur past. Omdat wij vaak veel tegelijkertijd willen en daar geen realistisch tijdsplan aan koppelen, komt ons werk niet af. Er bestaan geen onmogelijke doelstellingen, wel onmogelijke tijdsplanningen.

De bekende monnik Anselm Grün zegt:

Je moet even ophouden met rennen om stil te worden. (…) Het Duitse woord ‘still’ heeft ook te maken met ‘stillen’, dat betekent ‘stillen, bevredigen, voeden, zogen’. Zo moet jij je eigen ziel, die innerlijk luid schreeuwt, kalmeren. Je hart wil geen afleiding. Het heeft liefde nodig. Het wil gekoesterd worden.

Deze aanwijzingen zijn afkomstig uit het boek Koester je hart. Dit jaar verscheen de achtste, herziene druk.
En: het boek gaat op reis: in 2021 verschijnt het in Amerika in een Engelse vertaling en daarna ook in Duitsland.

Lees hier meer, of bestel Koester je hart via Boekenwereld.