Tijdens een de stilteretraite worden mensen op ongewone wijze verrast door Gods liefde – vaak zonder woorden. Hier delen een aantal deelnemers hun ervaringen. 

Daniel en zijn nacht buiten
Jarenlang had ik een succesvolle onderneming. Nadat mijn bedrijf failliet ging, ben ik in een soort ‘burn out periode’ terecht gekomen en moest ik opnieuw ontdekken wie ik nu eigenlijk ben en wil zijn en hoe ik rust kan vinden. Ik ben daar al langere tijd mee bezig en heb de afgelopen jaren een enorme verdieping meegemaakt. Tijdens de stiltemidweek keek ik mijn angsten in de ogen.

In de afgelopen jaren heb ik een vreemde angst voor het donker ontwikkeld; als ik ‘s nachts alleen thuis ben heb ik vaak last van angstdromen; angst dat er in een keer iemand naast me staat of zo.
Tijdens het persoonlijke gebed tijdens de midweek kwam er de uitnodiging van God om een nacht met mij in het open veld door te brengen. Dat was verrassend, want ik had niemand van mijn angst verteld en het was wel het laatste waar ik op zat te wachten. In de olijfgaard heb ik mijn eigen plek klaargemaakt voor de nacht; dat was al een belevenis op zich. Ik was maar een paar minuten bang tijdens de nacht en wilde graag nog een stap zetten; ik verlangde naar meer. Dus heb ik nog een nacht buiten doorgebracht; het was een stap in vertrouwen en geloof. Het heeft me heel diep geraakt, dat ik er mocht zijn met mijn angsten en tegelijkertijd een stap mocht zetten.

Florianne en haar ontmoeting met de herdershond

Ik kamp al jarenlang met een angst voor honden en draag daarom altijd een anti-hondenpieper bij me. Door nare ervaringen uit mijn verleden, vind ik het ook moeilijk om mijn pijn en problemen bij God neer te leggen. Deze twee moeizame dingen in mijn leven kwamen tijdens een QS retraite samen.

Tijdens de midweek in Italië liep ik met een teamlid naar het dorp. Tot mijn grote schrik kwamen we een loslopende herder tegen. Hij reageerde niet op mijn hondenpieper, maar liep me zelfs tegemoet. In paniek wilde ik terug naar het huis en de hond bleef bij me lopen. Terug bij de villa volgde de hond mij zelfs tot in de keuken, waar ik een schuilplaats zocht.

De hond werd achter het hek gezet, maar ging niet weg. Hij moest mij hebben, dat was duidelijk. Ik ging bij de hond zitten – hij aan de ene kant van het hek en ik aan de andere kant – en hij werd helemaal rustig. Nog nooit heb ik zo dichtbij een hond gezeten en ik liet mijn tranen de vrije loop. De hond ging nog steeds niet weg – en Natalie stelde mij voor hem samen terug te brengen naar het dorp. Hand in hand stapten we buiten het hek, de hond stond direct op en liep voor ons uit. We volgden de hond en – hoe wonderlijk – hij bracht mij naar een open kerkje in het dorp. Ik kon niet anders dan daar naar binnen lopen en voor het eerst al mijn problemen bij Jezus neerleggen. De herder bracht me Thuis en ik mocht vrij van angst weer naar buiten lopen. Het is voor mij een diep ontroerende ervaring geweest, waarin God mij zonder woorden tegemoet kwam.

Dave en zijn wondermooie schilderij

Samen met mijn aanstaande vrouw heb ik de QS Stilte-5-daagse bezocht. Tijdens deze 5-daagse hebben we – onafhankelijk van elkaar – besloten dat we met elkaar verder wilden gaan; een belangrijke en spannende beslissing die leidde tot onze trouwdag. Tijdens de eerste lezing van de Stilte 5-daagse werd ik geraakt door het woord doorgronden uit Psalm 139. Wil ik iemand in mij laten gronden?

Het waren voor mij ontspannen dagen waarin ik meer tot rust en dichterbij mijn hart kwam. Schilderen met olieverf was een nieuwe ervaring voor mij en tijdens dit creatieve proces maakte ik een ontdekkingstocht rondom het woord doorgronden. De betekenis van het woord ontkiemde tijdens het schilderen. God wil me doorgronden in alle facetten, kleuren en verbindingen van mijn innerlijk en uiterlijk leven. Niets is te complex voor Hem!

Willine ontving vrede in een overspannen periode
 

De Stilteretraite bracht mij zoveel meer, dan ik had kunnen bedenken. Doordat ik al langere tijd overspannen was, wist ik niet meer wie ik was, wie ik wilde zijn en wat ik nodig had. Maar Gods nabijheid heelde meer dan ik voor mogelijk hield.

Ik kwam gespannen verwachtingsvol aan op de Stilte-5-daagse. Na een korte kennismaking, gingen we opdrachten doen en stil zijn. Wat een verrijking is stilte!
De eerste dag was de stilte erg benauwend. Ik kreeg mijn gedachten maar niet stil door de dingen waar ik zo mee zat. De tweede dag ontving ik inzichten. Opeens, ’s avonds kreeg ik zo’n rust over mij heen. Het was goed! Ik mocht ervaren dat God mij naar deze midweek had gestuurd, omdat Hij mij iets wilde vertellen. Ik mocht rust vinden, om te gaan zien wat ik echt nodig heb. Mijn #OneWord voor het jaar was: liefhebben. Een heel breed thema, die ik in meerdere opzichten kan toepassen. Dit thema staat nu heel centraal in mijn leven. Iedere dag weer. Ik vond deze dagen de rust om te zien en ervaren dat ik net zoveel waard ben als ieder ander mens. Dat ik mag zijn wie ik ben. Zijn liefde en Stilte gaf mij zoveel nieuw perspectief. Het raakt me nog steeds!